Mijn ZZP bestaan heeft zich het afgelopen jaar verplaatst van in alle vrijheid alleen thuiswerken naar bijna full time op kantoor bij opdrachtgevers. En daar loop ik nu toch wel tegen een puntje aan. Herkenbaar?
Verleidelijk dicht bij huis
Een keer in de week bij een opdrachtgever, ver van huis, ’s ochtends vroeg in de trein heen en braaf na 8 uurtjes weer met de trein terug? Geen probleem. Ik zit en werk, misschien even de deur uit voor de lunch. Maar ik heb ook zo’n 24 uur per week een opdrachtgever dichter bij huis. En dus ook dichter bij bijvoorbeeld de garage, mijn kinderen op de basisschool, de schilder en de steigerbouwer bij het huis dat wordt verbouwd, de voorraad van de webwinkel waarvan artikelen moeten worden verzonden.
Tussen de loonslaven
Ik ben daarom geregeld even wat uurtjes weg. (Uurtjes die vanzelfsprekend netjes buiten de factuurtjes blijven.) Nu maakt dat helemaal niets uit in een werkomgeving waar iedereen als een duiventil in en uitvliegt – ik ken genoeg bedrijven waar mensen tussendoor naar de fysio gaan, überhaupt veel later beginnen dan de rest, langer lunchen, eerder vertrekken om wat voor reden dan ook – zo lang ze dat maar netjes compenseren, eventueel zelfs thuis. Maar daar waar ik momenteel werk, werkt echt bijna iedereen 40 uur en netjes van 9 tot 17.30 uur. Inclusief in- en uitchecken!
Verworven vrijheid
Ik geniet enorm van mijn verworven vrijheid tussen de ‘mensen met het vaste contract’. Ik blijft tussen de middag langer weg dan een half uur, ik kom wel eens later (of eerder wat verder echt niemand doet), ik ga met mijn kinderen mee naar de schooltuin en naar de sportdag, haal de auto midden op de dag van de garage omdat ik juist dan een lift kan regelen en ik doe midden op de dag thuis de poortdeur open voor de steigerbouwer.
Vreemde eend
Mijn directe collega’s weten dat ik ZZP’er ben en gewoon mijn gewerkte uren schrijf. Ik geniet van mijn zelf bepaalde voorrechten en toch voelt het soms vervelend. Ik heb getracht te verzinnen waarom. Omdat de rest toch wel ernstig in het strakke keurslijf zit van de werkgever in kwestie, hoogstwaarschijnlijk omdat het duiventil-model niet werkbaar bleek omdat er teveel misbruik van werd gemaakt. Ik heb die voorrechten (nog) wel; ik ben de gelukkige vreemde eend in de bijt.
Vivian Vertelt is een initiatief van administratiekantoor Buro Freecon gevestigd in Capelle aan den IJssel en Rotterdam. Meer info? www.administratiekantoorregiorotterdam.nl
Het bericht Vreemde eend in de bijt verscheen eerst op Vivian Vertelt.
Source: freecon